Bir garip hasret çöker akşamlara...

YAKUP İNCEGÜL

E-Posta : yakupincegul@hotmail.com

 

Mevsim sonbahar… Güneş az sonra küsüp gidecekmiş gibi bir görünüp bir kayboluyor. İçimde dalgalar, köpük köpük beyaz dalgalar… Bir başka atar kalbim bu mevsimde, omuzlarımızda yılların hüznünü barındırır sonbahar… .Yağmurlar yağar şehirlere... Ağaçlar yapraklarını döker sarı sarı…  Bir deli rüzgar eser uzaklardan… Bir garip hasret çöker akşamlara. Öyle ya bir rüya gibi buğuludur yeryüzü. Güneşin solgun yüzü terk etmek üzeredir göğümüzü. Bir sonbahar sabahı; soğuk, sessiz, derin bir sabahtır bizim için...

Nedense güzel dilekler tutmayı keşfetmişizdir  bu mevsimde… Hayatın güzel dileklere ihtiyacı olduğunu düşlemişizdir…  En güzel cümlelerin ardından hayat kadar umutlar tütmüştür sokaklarımızda. Yaşamaya dair hayallerimiz olmuştur. Aslında akıllı insan işi değil yaşamak. Biraz deli, biraz kusurlu olmazsan, biraz da kusurları görmezden gelmezsen..

Şeffaf yürek sunaklarımız azaldı, yüzlerimiz başka  yüzlere dönük en önemlisi de dostlarımıza dönmüyor hiç. Dostlara varamıyoruz, dostluğa varmanın anlamını bilemiyoruz.

Dağlarımızdaki baharı keşfetme zamanı geçmemeli çünkü rüzgar hep baharda toplar  kuzu sürülerinin otlandığı, tarlası sarı, dalı yeşil olan dağların eteklerini.

Gökten üç elmanın düşmesi yalnız masallarda mı olmalı? Yüreğimizde besleyip büyüttüklerimiz, hayallerimiz, yitip giden anılarımız, sevdalarımız ne yazık ki masal değil.. Ama Şehrazatın binbir gece masallarını aratmayacak Şehrazat’ı olmak da elimizde. Uzaklardan beklenmedik bir konuk gibi, dostlarımızın kapılarını çalmak da, yüreklerimizi dostlarımıza çevirmek yine elimizde. 

Şimdi bir çoban kavalından ninniler dinleme vaktidir. Kuzuların sessizliğinde, gökkuşağını kollarımızda saklamanın vaktidir. Gökten düşen üç elmayı özenle saklayıp, yeniden gün ışığında serüvenimize katabilmemiz dileğiyle…